در اوایل اوت ۲۰۲۵، ایران و پاکستان ۱۲ توافق‌نامه امضا کردند که در آن، CPEC به‌عنوان موضوع محوری در شکل‌دهی به راهبرد توسعهٔ اقتصادی و حمل‌ونقل منطقه مطرح شد. این خبر را پایگاه اطلاع‌رسانی حمل‌ونقل ریلی «Railway Supply» گزارش کرده است. CPEC و یکپارچه‌سازی نظام حمل‌ونقل سفر «مسعود پزشکیان» رئیس‌جمهور ایران به پاکستان، برنامه‌هایی را برای نوسازی زیرساخت‌های ریلی و جاده‌ای در پی داشت. دو طرف توافق کردند ظرفیت گذرگاه‌های مرزی افزایش یابد تا رشد تجارت دوجانبه و جریان ترانزیت تقویت شود. ایران آمادگی خود را برای پیوستن به CPEC اعلام کرده است؛ مسیری که منطقهٔ «سین‌کیانگ» چین را به بندر گوادر پاکستان متصل می‌کند. این مسیر، بخشی حیاتی از «جادهٔ ابریشم نوین» به‌شمار می‌آید و امکان ایجاد کریدورهای حمل‌ونقل جدید را فراهم می‌کند. پاکستان قصد دارد شبکهٔ ریلی ملی خود را با سامانه‌های حمل‌ونقل چین و ایران ادغام کند. این رویکرد باعث بهبود کارایی حمل بار و انعطاف‌پذیری بیشتر در لجستیک منطقه‌ای خواهد شد. CPEC و سرمایه‌گذاری‌های راهبردی در فوریهٔ ۲۰۲۵، چین و پاکستان فاز دوم CPEC را با پروژه‌های لجستیکی و انرژی به ارزش ۶۰ میلیارد دلار آغاز کردند. این سرمایه‌گذاری‌ها با هدف افزایش رقابت‌پذیری و تسریع تحویل محموله‌ها انجام می‌شود. در همین حال، ایران در حال توسعهٔ بندر چابهار، ساخت خطوط ریلی جدید و احداث بندرهای خشک است. این ابتکارات، پتانسیل CPEC را تقویت کرده و یک کریدور حمل‌ونقل جنوب‌شرقی ایجاد خواهد کرد که مسیرهای چین به آسیای غربی و اروپا را متنوع می‌سازد. کارشناسان معتقدند پیوستن ایران، اهمیت ژئوپلیتیک این پروژه را به‌طور چشمگیری افزایش خواهد داد. فراتر از مزایای اقتصادی، CPEC جایگاه کشورهای عضو را در تجارت جهانی تقویت کرده و وابستگی به برخی مسیرهای دریایی را کاهش می‌دهد.​