کنترل پیش از عمل مستقیماً روی ورودی‌ها دست می‌گذارد.
چون اگر ورودی مشکل داشته باشد، انتظار خروجی سالم، توهم است.

                                                                                                نمونه‌های ورودی‌های قابل کنترل:

• مهارت و شایستگی کارکنان
• کیفیت مواد اولیه
• شفافیت اهداف
• استانداردها و دستورالعمل‌ها
• برنامه‌ریزی زمان و بودجه

مدیری که این‌ها را قبل از شروع پروژه تنظیم نمی‌کند، بعداً هرچقدر هم کنترل حین یا پس از عمل داشته باشد، فقط در حال جبران خسارت است.

                                                                                           مثال‌های واقعی از کنترل پیش از عمل

۱. استخدام نیروی انسانی

مصاحبهٔ دقیق، آزمون مهارتی و بررسی سابقه، همگی کنترل پیش از عمل هستند.
اگر نیروی نادرست  وارد سیستم شود، بعداً با هزار آیین‌نامه هم درست نمی‌شود.

۲. آموزش پیش از شروع کار

آموزش ایمنی قبل از ورود به خط تولید، یا آموزش فرآیند فروش قبل از تماس با مشتری، نمونهٔ کلاسیک کنترل پیش از عمل است.
اینجا هدف «اصلاح» نیست؛ جلوگیری از اشتباه است.

۳. استانداردسازی

تعریف چک‌لیست‌ها، دستورالعمل‌ها و معیارهای کیفیت، قبل از شروع عملیات.
این‌ها به کارکنان می‌گویند چه چیزی «قابل قبول» است و چه چیزی نیست؛ قبل از اینکه تصمیم اشتباه بگیرند.

کنترل پیش از عمل، نشانهٔ بلوغ مدیریتی است.

مدیری که فقط کنترل پس از عمل دارد، هنوز در سطح «خاموش کردن آتش» مانده است.

                                                                                           محدودیت‌ها و سوء‌برداشت‌های رایج

بیایید روراست باشیم؛ کنترل پیش از عمل معجزه نیست.

هزینه‌بر است: آموزش، استانداردسازی و برنامه‌ریزی ارزان نیست.

همه‌چیز قابل پیش‌بینی نیست: محیط‌های پویا همیشه غافلگیری دارند.

کنترل بیش‌ازحد خفه‌کننده است: اگر افراط شود، خلاقیت را می‌کشد.

درنتیجه کنترل باید هوشمندانه باشد، نه وسواسی.